De kracht van wacht deel 2

“Waar wacht je nog op!? Ga ervoor!” Ik hoor het regelmatig. Misschien jij ook? In onze maatschappij is het najagen van je dromen erg belangrijk. Soms is zo’n krachtige uitdaging erg op zijn plek. Niet zelden hebben mensen een duw in de rug nodig. Dit is zo’n goedbedoelde duw. “Waar wacht je nog op!?” 

Nou, dat is best een goede vraag. Waar wacht je eigenlijk op? Die baan ligt voor het oprapen, je kunt een goede hypotheek krijgen voor dát huis, je smacht ernaar om de liefde te verklaren aan die onbekende, je krijgt nu korting op die reis… Genoeg voorbeelden waarin ons hart de trigger voelt om te handelen. Maar is het wel juist om direct te handelen? Ja, soms hebben mensen een duw in de rug nodig en spoor je ze aan met: “Waar wacht je nog op!?” Met andere woorden: “De wereld ligt aan je voeten, het is nu of nooit!” Het is echter wijsheid om te bepalen wanneer je ook echt moet handelen. Ik neem je graag mee op een korte reis door het leven van koning Jozef uit Egypte met als doel een aantal principes omtrent ‘wachten op God’ uit te lichten. 

In de vorige blog kun je lezen over de blauwdruk die God in ons hart heeft opgesloten. Ofwel: Hij heeft een plan. Soms ervaar je dat Hij wat laat doorschemeren van dat plan. In Genesis 37 lezen we van zo’n geestelijke doorkijk. In dit verhaal droomt Jozef over zijn toekomst en bestemming. Hoewel het een cryptische droom betreft, is het voor iedereen die het verhaal leest overduidelijk dat het gaat over een koninklijke roeping op zijn leven. Dit wekt jaloersheid op bij zijn vele broers. Jozef wordt als slaaf verkocht en belandt in een vreemd land, Egypte. De rest is geschiedenis.* 

Jozef is een schoolvoorbeeld van het principe van ‘wachten op God’. Hoewel God de roeping op Jozefs leven al vroeg bekend maakt, duurt het zeker tweeëntwintig jaar voordat zijn droom werkelijkheid wordt. Tot aan dat moment (en ook daarna) gaat zijn leven niet over rozen. Het is een ruw verhaal met geweld, overspel en incest waarbij de gemiddelde verhaallijn van Game of Thrones schril afsteekt. Het is ook een verhaal waarin de Heilige Geest ons boeiende lessen leert. Los van het feit dat dit verhaal een prototype is voor het verhaal van Jezus, leert het ons dat: (1) Jozef een vage indruk had van zijn roeping – maar niets concreets, (2) Jozef moest lijden om tot zijn doel te komen, (3) Jozef zijn werk oprecht en integer uitvoerde. 

Ik durf te beweren dat elke volgeling van Christus een (1) vage indruk kan hebben van Gods persoonlijke roeping. De vlam van deze roeping wordt door de jaren heen stukje bij beetje ontsluierd, bijvoorbeeld door dromen, profetische woorden, innerlijke gevoelens van ‘bestemming’ en verlangens. In dat proces zal de christen ook (2) lijden moeten doorstaan. Sterker nog, het leven zal doorgaans niet lopen zoals de christen wenst. Paulus spreekt erover dat we door ‘veel verdrukkingen in het Koninkrijk van God moeten ingaan.’ (Handelingen 14:22). De moeilijke gebeurtenissen die ons leven ondersteboven draaien kunnen het onbehaaglijke gevoel geven dat Gods roeping op ons leven nooit werkelijkheid wordt. Mijns inziens ligt de sleutel in het laatste punt. Als wij Christus volgen dan doen wij dat (3) integer en oprecht. Zoals het Woord zelf zegt: “Laat je ja ja zijn en je nee nee” (Mattheüs 5:37). Doe wat je zegt. Integriteit wordt altijd opgemerkt, door goede en slechte mensen. Een nederige integriteit is zelfs de sleutel tot promotie en dus het middel waardoor God je hogerop brengt. Doordat Jozef het werk dat hem werd aangeboden met hardwerkende handen aanpakte, werd hij opgemerkt en werd hem meer verantwoordelijkheid toebedeeld. Met als resultaat dat hij zichzelf niet naar de top hoefde te werken, maar hij werd ‘hogerop gevraagd’ (Lukas 14:10). Het is duidelijk dat dit niet Jozefs eigen verdienste was, maar hij toen al geïnspireerd werd door Christus – misschien zonder het zelf op te merken. 

Het verhaal van Jozef laat zien welke vruchten een oprechte, afhankelijke (en dus ook wachtende) houding op God oplevert. Wachten betekent dan ook niet: ‘Stil zitten en niks doen’, maar veel meer: ‘omarmen en aangrijpen wat God je toebedeeld’. Als je eenmaal Christus volgt, dan zul je – bewust en onbewust – geïnspireerd door Christus je bestemming bereiken. 

*Het verhaal kun je nalezen in Genesis 37 t/m 50.

Sebastiaan van der Hoeven